De Tweede Wereldoorlog vormde het keerpunt voor de traditionele wijze van transport van aardappelen, groenten en fruit. De tuinderijen voor de ‘natte waren’ kwamen steeds verder van de stad te liggen, waardoor transport per schip minder voor de hand lag: de vrachtwagen won aan populariteit. In 1954 kwam ook de vismarkt op de Centrale Markt en ook hier werd het veranderen der tijden al snel inzichtelijk: men had aanvankelijk verwacht dat de vissers uit Urk wel op de nieuwe afslag zouden aanmeren, ondanks dat dit voor hen een langer transport zou betekenen. In de eerste weken kwam inderdaad een enkele visser inderdaad een kijkje nemen, om daarna nooit meer met zijn schip terug te komen. Kort daarna vond alle transport van vis plaats over de weg. Vijftien jaar later, in 1969, werden de eerst vier havens gedempt. Tien jaar later in 1978 trof nog eens vijf havens hetzelfde lot. De tijd van het binnenvaartschip voor het transport van aardappelen, groenten en fruit was definitief voorbij.

Op deze foto van de Dienst Ruimtelijke Orderning Amsterdam uit 1973 is de ontwikkeling goed te zien. Bovenin de foto zien we nog de oude pakhuizen met hun kenmerkende torentjes.Prominent in het midden, boven de grote markthal en achter de treinwagons zien we het toenmalige ‘Pakhuis C’ uit 1934. Drie van de op dat moment al vier gedempte havens zijn op deze foto te zien als parkeerplaatsen (lichtere kleur bestrating).

Foto: Stadsarchief Amsterdam
Bron: René Kistemaker e.a., 1984. ‘Amsterdam Marktstad’ Dienst van het Marktwezen, Amsterdam
Tekst: Jobbe Wijnen