november 21, 2019
De rijstepikker was er gloeiend bij..
We gaan verder met het verhaal van John Reijns en Aloys Wiegerink, marktmeesters bij het Food Center.
De hectiek op de markt is nu een stuk minder dan vroeger. In de jaren 90 – de tijd dat Frans Croese er ook nog zat als hun leidinggevende – werd er door de beide heren heel wat af gepost en gesurveilleerd. John: “Toen stonden we ook nog vóór de poort het verkeer te regelen. Hier, kijk, ik heb de fluit nog steeds bij me, een echte marktmeesters-fluit, maar ik gebruik hem niet vaak meer.” (zie foto). Maar hun rondes over het terrein maken de heren nog wel geregeld. Aloys: “Ze noemen ons nog steeds wel eens ‘De Kok en Vledder’ naar die figuren uit de detectiveserie Baantjer. Dat vinden we niet erg hoor. Het is wel een leuke geuzenaam.”
Als het er op aankwam moet een marktmeester ook flink kunnen optreden. In een enkel geval zijn ze daarbij de voorpost van de politie en leidde dat tot een werkelijke aanhouding op het marktterrein. “De allermooiste aanhouding vind ik nog steeds de rijstepikker”, vertelt John. Ook Aloys herinnert zich dat nog goed: “Dat is een verhaal van alweer een tijd geleden toen de Markthal nog open was. Er verdween voor duizenden guldens rijst uit de hal en altijd vóór openingstijd. De hal mocht je natuurlijk vóór zeven uur niet in, dus was het eigenlijk heel eenvoudig die dader op te sporen. Door de camerabeelden goed te bekijken, had ik al een goed idee om wie het ging en een signalement. Op een dag zag ik hem binnenrijden vanaf de poort, dus ik zeg: ‘Dat is dit hem, wij gaan effe naar de hal, John.’”
John: “De politie was al gebeld, maar het duurt natuurlijk even voor die er is. Wij stelden ons dus op in de Centrale Markthal en ja hoor, daar kwam die rijstepikker al aan. Ik stond aan de ene, Aloys aan de andere kant in het gebouw. De politie was al bijna op het terrein, maar helaas was er een opstopping bij de poort en de agenten zetten hun blauwe zwaailampie aan om snel door te kunnen rijden. Daar ging het bijna mis, want dat zag die rijstepikker door de ramen. Die vent zet het op een lopen en rent de trap op om zich te verstoppen…recht in mijn armen! Echt mooi was dat! ‘Ik zoek een slaapplek’ probeert die man nog met een smoesje. ‘Die heb je dan nu gevonden”, antwoordde ik en kon hem zo meegeven aan de politie.”
“Eigenlijk valt het de laatste jaren wel mee met het opsporingswerk, er wordt veel minder gestolen”, zegt John. “De meeste bedrijven hebben ook hun eigen camera’s, hè. En na de transformatie van het Food Center worden het grossiers-deel en het klanten-deel fysiek van elkaar gescheiden, dus wordt het nog lastiger iets te jatten.”
Foto: de marktmeestersfluit van John Reijns
Tekst: Jobbe Wijnen